|
|
Het weekend begint natuurlijk met rommelmarkten. Dus in de ochtend naar de markten en in de middag gaan we gewoon weer verder met het metselwerk aan de schuur. We zijn inmiddels nog over met 4 mensen. Jos en Vincent zijn nu nog over van ons personeel. Annette buigt zich nog maar weer eens over de was en dat is wel hard nodig. De waslijn is maar net lang genoeg voor alle was. Met de zon zo fel aanwezig is het wel zo droog. Dus de waslijn wordt niet zo erg lang bezet gehouden. De was kan weer heel rap de kast in of de tent.
|
|
De metselploeg die nu uit 3 personen bestaat raakt wel erg op elkaar ingewerkt. Zodra iedereen in de middag op zijn plek staat gaat het werk aan de schuur reparatie echt als een speer. Annette zorgt iedere avond voor een heerlijke maaltijd en we zijn gewoon ook iedere avond helemaal uitgeblust van het sjouwen en klimmen en klauteren. Hoe hoger we namelijk komen hoe lastiger het wordt. Ladder op en het steiger beklimmen gaat knap in je benen zitten. Zelfs als je ’s morgens uit bed komt heb je al vermoeide benen. Maar we gaan toch gewoon door. Tussendoor nog maar weer eens naar de Brico voor cement en stenen en halen en tegelijk wat boodschappen doen. Lidl en LeaderPrice worden dan natuurlijk niet vergeten.
|
Op maandag krijgen we ineens een sms van Sofia en Bert. Ze zijn in Frankrijk en willen langskomen voor een paar nachtjes. Nou, dat kan natuurlijk. Ze vallen met de neus in de boter en kunnen meteen aan de slag met stenen en cement enzo. Stenen halen bij de Brico en dan meteen nog maar een keer. Bert krijgt er geen genoeg van. Daarna zorgt de familie van Prooyen dat de berg stenen die voor de schuur ligt gesplitst wordt in twee heuvels. Dit is makkelijk om de deur af te hangen. De bergen hebben nu ook al twee namen gekregen. De Montbert, dat is de grootste, en de Montsoof. Na alle noeste arbeid en een heerlijke barbecue die verzorgt werd door Bert vertrekken ze weer op donderdag morgen.
|
|
|
Lang blijft het natuurlijk niet rustig. Nadat wij naar een rommelmarkt zijn gegaan en weer terugkeren naar Les Trois Taillants heeft de volgende vakantie gast alweer zijn plek op het terrein gevonden. Anneke en Henk zijn weer gekomen om hard te werken aan onze schuur. Ook zij vallen met de neus in de boter. Deze dag gaat de nieuwe houten staldeur in het kozijn. Dat geeft weer eens een mooi gezicht en het lijkt net weer of het ineens erg hard opschiet.
|
|
Maar er is iets waar we niet aan gaan ontkomen. Aan het eind van deze week gaat Annette een paar dagen terug naar Nederland. Shit. Jos en Vincent zorgen ervoor dat ze netjes thuis gebracht gaat worden. Maar eerst komt er nog een vrijdag met een pizza avond bij Iris en Alistair. Dit is weer hard werken geblazen. Maar na ongeveer 140 pizza’s (dit is nog geen record) zit deze avond er weer op.
|
Het weekend begint met rommelmarkten. Wat anders zou je denken. Daarna gaan we verder met de afwerking van de staldeuren. De sluitingen erop en de schuiven op z’n plek. Zo kunnen ze gewoon dicht en omdat er toch weer wat slecht weer opgegeven wordt is dat natuurlijk geen overbodige luxe dat de deuren normaal en zonder lijmtangen dicht kunnen blijven. De zon verdwijnt die dag ook nog iets eerder dan we gewend zijn en daarom wordt door Henk besloten om toch de buitenkant van de deuren alvast te voorzien van een mooie bruine afwerk laag.
|
|
|
|
|
En dan het moment waar we al bang voor waren. Annette gaat met Jos en Vincent mee naar Nederland. In ieder geval bedanken we Jos voor zijn metsel werk en Vincent voor zijn ongeëvenaarde humor en werklust die na 2 weken toch wel wat is afgenomen. Maar dat is niet zo raar als je weet hoeveel werk er verzet is in die 2 weken. Maar het was geweldig wat jullie gedaan hebben. Nu Annette nog even veilig thuis afleveren.