|
|
De week begint met “le quartorze juillet”. De nationale feestdag. Nou vinden we dat niet zo interessant maar er zijn dan dus wel veel rommelmarkten. En dat is voor ons natuurlijk wel leuk. Dus de thermosfles weer mee in de auto en op naar Gouzon, Donzeil en de dag daar na naar Chambon sur Voueize, Jarnage en Saintary. Het weer laat ons nog steeds in de steek. Harde wind en regen is niet het weertype waar je hier in Frankrijk op zit te wachten in de zomer. Maar de voorspellingen voor de week zijn goed. Het wordt echt zomer “zeggen ze”.
|
Arma en Erik zijn zondagochtend onderweg gegaan om een paar dagen naar ons toe te komen. Vorig jaar hadden zij echt wat pech met het weer maar dat gaat dan dit jaar goed komen. Wij gaan gewoon verder met ons werk aan de muur van de schuur. Het lijkt niet echt op te schieten maar we gaan gewoon door.
|
|
De volgende dag zitten we dus met ons vijven aan het ontbijt. Vader was netjes naar de bakker gereden maar we hadden er niet echt bij stil gestaan dat de bakker dus op maandag dicht is. Jammer. Geen croissants en geen "pain". We nemen dus maar wat toast ( pain perdu ). Eigenlijk geen ontbijt dat je graag wil als je voor de eerste dag in Frankrijk bent maar de stemming zit er toch goed in. Annette en Arma gaan boodschappen doen en de mannen gaan verder aan de muur. Het gaat nu ineens een stuk sneller met de hulp van Erik. De bekisting voor het beton storten is aan één kant inmiddels ook klaar.
|
|
Een "klein" familiedrama.
Tijdens het slopen van de muur speelde er zich nog een klein familiedrama af. Dat er meerdere soorten dieren in de holletjes en de spleten van de oude muur wonen is bij ons wel bekend. Maar als je dan ineens geconfronteerd wordt met een muis die door ons toedoen uit zijn huis gezet wordt, is het toch even slikken. Erik zag de muis ineens in de stapel met gevallen stenen. De moedermuis was heel druk bezig om al haar kinderen over te brengen naar een plek die veiliger zou zijn. Hier op de foto zie je een babymuis in de bek van moeder. Uiteindelijk heeft ze een andere plek gevonden. Later vonden we nog een babymuis. En we zagen ook moedermuis nog steeds zoeken naar haar kroost. We hebben haar nakomeling op een rustig plekje gelegd en moeder kwam die gewoon weer ophalen. Het doet ons dan toch weer goed als na deze gezinshereniging alles weer goed is gekomen en moedermuis kan op een veilige plek weer rustig verder met haar gezin. Eind goed, al goed.
|
|
’s Middags bij het eten wordt dus eigenlijk afgesproken dat we toch ook de andere kant de muur gaan wegslopen. In eerste instantie wilden wij het in etappes doen om het gat in de schuur niet te groot te maken. Maar het wordt dan wat lastiger om de nieuwe staldeur te plaatsen. Het was wel even nadenken. Je kan namelijk wel een heel groot gat gaan maken in de schuur maar die moet ook wel weer dicht zijn aan het einde van de zomervakantie. Maar we wagen het erop.
|
|
|
|
Die middag dus gaan Erik en Lars de muur te lijf en slopen het laatste stuk dat weg moet. Ze doen dit met volle overgave. Arma en Annette gaan weer het gras te lijf met de twee grasmaaier en maaien er op los. Het is dus een herrie van de maaiers en een behoorlijke stoffige bende in het altijd zo rustige “Les Trois Taillants”. Ook de binnenkant van de schuur wordt weer heel stoffig ondanks onze pogingen om het stof toch een beetje buiten te houden. Het weer helpt ook wel goed mee want het wordt warm. De komende dagen zelfs heet.
|
|
Het grasmaaien is zwaar werk. In het voorjaar heeft het erg veel geregend en dat is terug te zien in de lengte van het gras. Op sommige plekken is het echt hoger dan een meter. Maar Arma slaat zich er doorheen met de bermmaaier. Soms slaat hij vast als het zelfs voor de vraatzuchtige bermmaaier te veel wordt. Maar met doorzetten wordt zelfs de brandplaats weer zichtbaar. Annette gaat er dan weer achteraan met de gewone maaier om alles weer netjes te maken. En aan het einde van alle werkdagen deze week zorgen deze twee dames voor een geweldige maaltijd die altijd weer begint met een lekkere pastis om de werkdag af te sluiten en de maaltijd te beginnen.
|
Het meeste werk van het slopen van de muur is het onderste gedeelte. Er moet dan veel leem en stenen uitgezocht worden die naar beneden zijn komen vallen en onderin de muur zitten de aller grootste stenen. Erik en Lars zweten zich uit de naad maar als dan als laatste de oude deur verdwijnt komt het einde van het sloopwerk in zicht. Het duurt dan nog een volle dag om ruimte te maken voor de bekisting die ook deze kant gemaakt moet gaan worden.
|
Als dit dan allemaal voor elkaar is moeten de aanhanger en de bus weer in stelling gebracht worden om heen en weer te rijden naar de Brico. Wat staat er op het boodschappenlijstje? Veel beton, veel cement en veel betonblokken. Dat gaat natuurlijk niet in één keer en de bus rijdt dus weer verschillende ritten naar Montlucon voor dat alles weer netjes bij de werkplek ligt.
|
De week gaat al weer een beetje naar zijn einde toe en Arma en Erik vertrekken op donderdagochtend naar hun besproken vakantie in de Dordogne. Over een aantal dagen zullen ze nog even terug komen op hun terugreis voor nog een paar overnachtingen. Maar hun plek blijft niet lang leeg. Ton en Nicole zijn al vanuit Nederland onderweg naar hun besproken vakantie. En dat gaat ook voor hun een werkvakantie worden in “Les Trois Taillants”.
|
|
Het weer is nog steeds niet echt stabiel maar er wordt toch erg mooi weer beloofd. Voorlopig moeten we het doen wat druilerig weer. Toch worden Nicole en Ton de volgende dag goed aan het werk gezet door Lars. Nicole gaat grasmaaien en Ton gaat samen met Lars nieuwe vloerbalken lijmen voor de broodoven-ruimte en de scharnieren van de nieuwe staldeur worden gemonteerd. Het is de bedoeling dat hier een nieuwe verdiepings-vloer inkomt als we daar nog tijd voor hebben deze vakantie. ’s Middags gaat Bram alvast samen met Lars naar de camping van Iris en Alistair om pizza’s te gaan bakken. Annette komt later want die moet wachten op de rest van de club. Jos met Vincent en Robin met Kirsten komen deze middag ook aan. Dan moeten eerst de slaapplaatsen in orde gemaakt en daarna kan de club ook vertrekken naar de pizza avond. Met dikke buiken wordt weer de reis naar “Les Trois Taillants” hervat en is het snel stil en donker in alle tenten en caravan.
|
|