Metselen, metselen en nog eens metselen mei 2010
(en een beetje beton storten)
De familie Vroon is weer in zijn element. We zijn weer aangekomen in “Les Trois Taillants”. En niet voor een lang weekend maar voor een werkvakantie van 2,5 weken. De meegekomen passagiers voor deze vakantie zijn: Arma en Lars. Met z’n vieren zullen we verder gaan met het metsel- en beton werk wat gedaan moet worden aan de toekomstige Vroon-residentie in Frankrijk. Het zal behoorlijk zwaar werk zijn maar Lars heeft van tevoren goed getraind in de sportschool. Het enige wat ons zorgen baart is dat Lars een sportieve test op de fiets heeft gedaan die niet zo goed is afgelopen. Is hij nu nog wel in staat om hier in Frankrijk het zware werk te kunnen verzetten?
Alles staat er nog zoals we het de vorige keer hebben achtergelaten.
Het werkteam voor deze vakantie. Arma, Bram, Lars en Annette
De eerste dagen worden gebruikt om materiaal te halen bij de Brico en om de werkzaamheden voorzichtig te starten. Je moet de dingen natuurlijk niet overhaasten. Zeker niet hier in Frankrijk. We komen er wel achter dat we aangekomen zijn net na een behoorlijke periode van regen. Alles is drassig en in de kelder staat een laag van 20 cm. water. Maar als we de kranten moeten geloven is er een goede weersverbetering op komst. We gaan het zien.
Eerst krijgen we nog te maken met een opstootje in het altijd rustige dorp. Twee rivaliserende bendes willen een gevecht met elkaar aangaan. Twee groepen met koeien. De ene is van Baudeau en de andere van Nore. De stieren staan naar elkaar te grommen en de bijbehorende dames ondersteunen hun leiders. De stieren worden nogal vechtlustig en de struiken worden met prikkeldraad en al uit de grond getrokken. Alles bij elkaar is het niet zo erg maar onze moestuin met daarin het toilethuis ligt tussen de twee weilanden in. Arma moest erg nodig maar zag hier toch maar vanaf. Na wat gooi- en smijtwerk van de stier van Baudeau wandelde de koeien door de afrastering onze moestuin in. We hebben ze met stokken weer terug gekregen en Lars met lange stokken bij de doorgang gezet als wachter. Bram ging snel naar Baudeau die met de tractor kwam en wat nieuwe palen en prikkeldraad plaatste. Al snel was de rust teruggekeerd en Arma kon toch nog naar het toilet.
Er zijn nog andere dieren die we deze vakantie zijn tegen gekomen. Wanneer Lars het oude plafond aan het verwijderen is in de woonkamer van onze toekomstige woning worden de werkzaamheden weer stil gelegd voor het piepen van beesten die tussen het plafond zitten. Het blijkt een nest jonge zwarte katjes te zijn. Lars haalt het te voorschijn en er zitten 5 schattige zwarte katjes in de speciekuip. Wat nu?
Er zal ongetwijfeld een moeder kat in de buurt zijn. De katjes worden netjes uit het stof van het sloopwerk gehaald en een beetje schoongemaakt. We zorgen ervoor dat alles weer netjes in een doos komt te zitten en hopen dat moeder kat alle jonkies weer ophaalt om ergens anders een nestje te beginnen. Dit gebeurd wel maar moeder de kat kiest maar 2 jonkies uit om te verhuizen. Er blijven er 2 in de doos achter en 1 ligt op het koude beton van de vloer. Ze zijn erg onderkoelt en er zit nagenoeg geen leven meer in. Met veel wrijven en met flessen warm water proberen we alles weer warm te maken maar voor 1 katje mocht onze zorg niet baten. De 2 die overblijven worden goed verzorgd. Kruiken in een doos met een warme trui hierover doet nu dienst als nest. Er wordt kittenmelk gekocht en een flesje met speen. Wat een gedoe om moederkat te spelen. Maar het is wel erg leuk. Maar wat moeten we met 2 jonge katten? Dat weten we nog niet, maar dood laten gaan is in ieder geval geen optie.
Ik kan nu in ieder geval melden dat de twee katjes mee zijn gegaan naar Nederland en daar een goed adres hebben gekregen. Ze zijn nog steeds bij elkaar.
Ik kan nu in ieder geval melden dat de twee katjes mee zijn gegaan naar Nederland en daar een goed adres hebben gekregen. Ze zijn nog steeds bij elkaar.
Het weer laat zich inmiddels van een veel betere kant zien dan aan het begin van de vakantie. Dus het metselwerk wordt gestart. Na een grondige inspectie van het huis denk ik dat het beter is om er eerst voor te gaan zorgen dat het dak goed wordt ondersteund. Dus er moet een latei gemaakt worden boven het raam. Aan de binnenkant komen 2 eikenhouten lateien en buiten moet er één gemaakt worden van beton. Er moet dus ter plaatse een bekisting gemaakt worden. Dit is nog niet zo eenvoudig. Maar niets is echt moeilijk als je er de tijd voor neemt. En zoals altijd komt deze bekisting er dan ook en kan het storten van het beton beginnen. Spierballen oppompen en storten maar.
Binnenlatei van eikenhouten balken. Deze lagen nog steeds in de schuur, netjes bewaart om te kunnen gebruiken. Wie wat bewaart heeft wat, wordt wel eens gezegd. Veel weggooien doen we eigenlijk ook niet. In totaal gaan er 15 balen van 40 kg. beton in. Dat is 600 kg. wat in emmertjes naar boven gedragen moet worden. Wordt je best moe van. Maar na het storten wordt de dag weer afgesloten met een goede pastis.
|
Onze vaste gewoonten in een vakantie in Frankrijk komen natuurlijk ook aan bod. Boodschappen doen bij Carrefour. Rommelmarkten bezoeken. Er was er zelfs één in Nouhant, maar ook in een buitenstad van Montlucon was er sprake van drukte vanwege een rommelmarkt. Het was zelfs zo groot dat er een afgezette parkeerplaats was met verkeersregelaars. Daarnaast bezoeken we natuurlijk ook de weekmarkt in Boussac, maar hier zijn toch wel erg veel Nederlandse toeristen. Wij zien toch liever echte fransozen. Gelukkig liepen we Claude en Ginette tegen het lijf. Dus konden we toch nog een Frans babbeltje maken met onze buren. Samen met hen hadden we ook al onze talenkennis weer kunnen oefenen tijdens het drinken van een goed glas pastis de avond hiervoor.
Annette houdt zich weer bezig met het maaien van ons gazon. Dit is echt een hoop werk. Het gras dat gemaaid is wordt met een zwaai over het schrikdraad gegooid voor de koeien. Die hebben dit al snel door en eten op het gemak alles op. Steeds wanneer nu de maaier gestart wordt verzamelen alle koeien zich bij Annette. Het is een drukte van belang als de motormaaier rustig over het land snort. Maar met zoveel koeienmonden om te vullen kan Annette het niet bijhouden. Het gemaaide gras is niet aan te slepen. Inmiddels lijkt het wel de kant-en-klare versafdeling van een supermarkt .
Arma houdt zich bezig met het schoonmaken van de nieuwe schuur. Alle begroeiing wordt er af gehaald. Dit is wel nodig omdat de klimplanten niet echt goed zijn voor het voegwerk van de muur. En omdat dit de enige schuur is waar het voegwerk nog wel goed van is moeten we hier erg zuinig op zijn. Alles wordt zorgvuldig verwijderd en dat is erg veel werk. Maar met veel geduld en af en toe een pauze is het wel vol te houden.
Terwijl de onze baby-poezen lekker liggen te slapen is er de komende tijd veel werk te doen. Het is wel een beetje saai. Stenen en cement halen bij de Bricodepot en dan zorgen dat dit weg gemetseld wordt. Dan weer stenen en cement halen en weer verder metselen. Het gaat gestaag door maar we moeten ons wel blijven motiveren om door te gaan. Het is zwaar werk en de temperaturen gaan gestaag omhoog. Alles goed nat houden. De muur met het nieuwe metselwerk maar zeker ook de kelen. Langzaam maar zeker wordt de muur hoger en komen we in de buurt van de muurplaat van het dak. Dit is het doel wat we ons gesteld hebben. Met wat moeite halen we het wel aan het einde van de vakantie. Even wat cijfers. Het boodschappen lijstje van de Brico zag er als volgt uit.
190 stenen (parpainge) a 12 kilo per stuk 45 balen cement (mortier) a 40 kilo per stuk 20 balen beton a 40 kilo per stuk Met één rit naar de Brico kunnen we 30 stenen meenemen in de aanhanger en 10 balen van 40 kg. De auto komt dan nog redelijk vooruit maar de bergen beklimmen kost echt veel moeite. Voor de goede tellers onder ons blijkt hieruit dat we 8 keer de rit hebben gemaakt. Dit is alleen voor het metsel materiaal. We hebben nog wel meer dingen gekocht natuurlijk. Ineens vraag ik mij af waar die spierballen vandaan komen die inmiddels op onze bovenarmen verschijnen. |
Eén dag hebben we nog vrij genomen. Arma ging een vriendin in Italië bezoeken en zij moest op het vliegveld van Clermont-Ferrand afgezet worden. Dit is gebeurd en hierna wilde wij de Puy-de-Dome bezoeken. De oudste en grootste niet werkende vulkaan in Frankrijk. We wisten alleen niet dat deze berg een aantal jaren is afgesloten voor bezoekers. Jammer. Maar de reis heen en terug was schitterend. Dus een beetje vakantie is toch nog voorbij gekomen. Snel weer terug naar ons huis om voor de katten te zorgen en verder te metselen.
Het eindresultaat van deze vakantie. We mogen weer trots naar Nederland terugkeren en de komende zomer weer verder gaan.
Op de dag dat de Franse Nederlanders weer naar huis moesten werd het weer erg slecht. Dit verzachtte toch een beetje de pijn om onze toekomstige woning hier in het Franse land weer alleen te laten. Zij zal tot aan de zomer moeten wachten voor we weer terug zullen zijn. We hopen dan de hele voorgevel dicht te kunnen maken. We zullen het zien.