Op eenzame hoogte.
De mooie ouderwetse nokvorsten.
|
Ons eigen 'pannenmeisje'.
|
De pannenslijper in actie.
|
We gaan weer verder met de broodoven. Nu kunnen de nokvorsten en loodslabben geplaatst worden. De temperatuur neemt in fors tempo toe en dus ook de hoeveelheid zweetdruppels. Maar we zijn niet te stoppen. De pannen kunnen omhoog. Het geheel begint er ineens goed uit zien. Als we over de helft zijn is de dag weer voorbij en zijn we echt kapot. We weten het nu nog niet maar de dag erna doen we gewoon helemaal niks. Is dat even schrikken. Het begint al met het bezoeken van verschillende rommelmarkten. Dit valt niet mee want na het enorme warme weer gaat het ineens regenen en onweren. De markten vallen in het water. Maar na een half uur stortregen wordt alles weer normaal en pakt iedereen zijn spullen weer uit, haalt al het plastic van de koopwaar en de geïnteresseerde kopers, waaronder wij, stromen weer toe. Het lijkt net of er niets gebeurd is. Nadat we in de middag weer thuis komen is iedereen nog moe en er gebeurd dus inderdaad niets meer. Tussen de onweerbuien door vinden we nog wel de tijd om onze binnenplaats een echte officiële naam te geven. We plaatsen namelijk een echt naambord aan de muur en vanaf heden heet de binnenplaats “Place des deux Jeans”. Dit is voor ons een speciale naam.
De dag erna gaan we natuurlijk wel weer aan het werk. Na het ontbijt dat we moesten halen in Soumans omdat op maandag onze eigen bakker een vrije dag heeft, verdelen we de manschappen weer in twee ploegen. Eén ploeg gaat verder met pannen leggen bij de broodoven en één ploeg gaat verder met het metselen van de kopgevel. We hebben ons er al bij neergelegd dat we de gevel niet dicht gaan krijgen deze vakantie. Het dak van de broodoven en alles wat daar bij kwam heeft te veel tijd gekost. Waar we wel voor gaan is de hoogte halen van de bovenkant van het raam. Of de latei nog gaat lukken? We zullen zien.
Rianne en Tim besluiten om dinsdag weer naar huis te gaan. We willen met z’n alle toch nog iets leuks doen. Dus na de ochtend met metselwerk voor de mannen en boodschappen doen voor de dames gaan we ’s middags naar de "Toulx" en naar Pierres Jaumaitres. Hier is een park waar je kan klimmen en tokkelen van boomtop naar boomtop. Dit is echt iets voor Tim. Hij moest dit wel alleen doen want de anderen zijn niet zo heldhaftig. Maar voor Tim was dit de ultieme afsluiting van de vakantie. Hierna nog even naar de grote keien van Pierres Jaumaitres en dan weer naar onze eigen vertrouwde plek. De dag erna werd er afscheid genomen van onze “broueteur” en onze kokkin.
|
|
|
Het is vreemd als je met één klus bezig bent en de andere gaat gewoon door zonder dat je daar bij bent. Toch gebeurde dit. Het dak wordt keurig afgemaakt. Jos doet natuurlijk zijn metseltruc en Arma en Annette houden zich bezig met de pannen die nog gelegd moeten worden. Lars slijpt de schuine dakpannen dan tussen door als dat nodig is. Op zijn beurt houdt Lars zich dan ook nog bezig met het slijpen van de stenen, het maken van cement mortel en het transporteren hiervan. Ik hou mijzelf alleen bezig met het metselen van de gevel en al het andere werk gaat toch gewoon door. Geweldig. Wat een team.
|
|
Toch is het zover gekomen. De latei van het raam gaat gestort worden. De bekisting wordt gemaakt en de dames worden er weer op uit gestuurd om beton te halen bij de “Brico”. Beton ijzer in de goede vorm maken is natuurlijk een mooi karwei voor onze toekomstige smid Jos. Alles verloopt voorspoedig en het beton zit er redelijk snel in. Maar alweer zijn we behoorlijk versleten van alle zware emmers beton aanmaken en naar boven slepen. Maar de spierballen worden toch weer zichtbaar bij sommige mensen. Het wordt nu toch een echt compleet huis zo langzamerhand.
Nu hebben we nog één klus die gedaan moet worden. Er zijn 4 pannen van onze nieuwe schuur gewaaid vorig jaar. Deze moeten terug gelegd maar het is heel erg hoog en van buitenaf eigenlijk niet goed te bereiken zonder de ander pannen kapot te maken. Dus we doen het van binnen uit. Een mooi plan maar het blijft allemaal even hoog. Boer Nore heeft zijn ladder aan ons uitgeleend. Deze is ook niet lang genoeg maar wel langer dan onze ladders. We maken weer een mooi plan zoals gewoonlijk. We maken een tijdelijke balkenvloer boven de houten constructie van de koeienstal. Een steigerdeel wordt een tijdelijke vloer waar de lange ladder op gezet wordt. Na een flink acrobaten nummer liggen de pannen weer netjes op hun plek. We zijn erg blij dat het gebeurd is. We hebben het niet voor niets voor het laatst bewaard. Met z’n alle zagen wij er best tegenop. Maar uiteindelijk viel het best nog mee.
|
|
Deze dag maakte het weer een behoorlijke omslag en de wind en de regen ging vrijuit hun gang. Dit hebben we duidelijk gemerkt. Het weer geeft ons duidelijk aan dat het weer tijd is naar Nederland te gaan. Eigenlijk willen we niet maar dat is iedere keer hetzelfde liedje. We moeten toch nog even wachten voordat we voorgoed hier kunnen blijven. Voorlopig kunnen we terugkijken op een erg productieve vakantie. Er is heel veel gebeurd en straks in de herfst komen we terug om het dak van de broodoven te voorzien van een mooie zinken rand. Wat zal dat een mooi gezicht worden.
|
|