Ingesneeuwd februari 2013
Zaterdagochtend vroeg eindelijk weer in de auto naar onze plek in Frankrijk. Het is al weer zo enorm lang geleden dat we in Frankrijk waren. We hebben echt reikhalzend naar deze dag uitgekeken. De weersvoorspelling is nog niet zo best. Vorst en sneeuw. Dat beloofd wat.
Maar het weer is echt niet het enige waar we mee te maken krijgen. Na een heel voorspoedige reis door Nederland en België zijn we heel snel de grens over en rijden met een behoorlijke vaart Lille voorbij. Door mijn spiegel zie ik een grote rookwalm achter ons. Eerst dacht ik nog dat we een spoor trokken door de grote snelheid om in Les Trois Taillants te komen. Maar door de ogen even wat scherper te stellen blijkt het toch de linker band van de aanhanger te zijn. Deze is gewoon helemaal kapot geklapt en helemaal aan barrels. Toch maar even stoppen dan.
En nou? Eerst maar een jas aan doen voordat we de vluchtstrook betreden, en de verplichte gekleurde hesjes ook niet vergeten natuurlijk. Dit alles moet dan ook nog achter het stuur gebeuren. De jas gaat wel goed maar het hesje blijft halverwege hangen. Op zulke momenten kom je er dan achter dat we ook hesjes voor kleine kinderen in ons assortiment hebben. Dus toch maar weer uit en een grotere aandoen.
Na drie kwartier rommelen met de krik is alles verwisseld
en kon de reis weer hervat worden. Geen noemenswaardige bijzonderheden passeren
verder. Alleen je wordt erg moe van jezelf hoeveel keer je nu in de spiegel
kijkt naar het draaiende wiel van de aanhanger. Om gek van te worden. Er
gebeurd natuurlijk niets meer. Het enige is de sneeuw die toch wel in steeds
grotere hoeveelheden naar beneden komt.
|
Aangekomen snel uitladen. Het is koud, het waait behoorlijk en de sneeuw maakt het winterse plaatje helemaal compleet. Mooi hoor. Maar onze prioriteit is toch de elektrische deken installeren, de generator aanslingeren en dan de kachels vullen en aansteken en snel aan de pastis in een verwarmde caravan. De gedachte van insneeuwen beginnen al vorm te krijgen. Gelukkig hebben we van moeder Vroon een vol krat met overlevingsmaaltijden meegekregen. Die gaan we eerst maar eens uitproberen. De gasfles van het kookstel wil ook niet zo goed door de kou. Schudden helpt. Maar roeren in de pannen en schudden aan de gasfles is lastig te combineren. Maar toch is de eerste prak hier in de Creuse weer een koningsmaal geworden. Knap hé.
De volgende ochtend gaat de deur van de schuur nog maar net open. De sneeuwlaag is ongeveer 15 centimeter geworden. Het is ijskoud maar schitterend mooi. En in de loop van de dag wordt de sneeuwhoogte nog eens tot 20 centimeter verhoogd. Weggaan met de auto is geen optie meer dus zit er niets anders op dan maar gewoon hard aan het werk te gaan om warm te blijven. Maar eerst toch maar een wandeling door de sneeuw gemaakt. Weer warm worden in caravan en dan aan de slag in de schuur. We maken een nieuw magazijn rek. Ook de hoofdkraan van de waterleiding moet weer ontdooid worden. Er komt niks meer uit. Dus met de generator en de haspel naar de kelder. We hebben een nieuwe elektrische kachel die mooi dienst kan doen voor waterleiding ontdooier.
De volgende dag is er nog meer sneeuw gevallen. We halen de 25 cm zeker wel. Leuk hoor dat insneeuwen maar de benzine van de generator raakt op en ook de brandstof voor de kachel. Dus we moeten toch een keer aanstalten gaan maken om naar Montluçon te gaan. We beginnen dus maar een spoor vrij te maken voor de auto om naar boven te komen. Wat een werk. De route naar Montluçon is alles behalve sneeuwvrij. Het is steeds weer een puzzel om te kijken waar je moet rijden als alles wit is. Verschil in de weg en de sloot ernaast is nauwelijks te zien. Wanneer je dan een pekelwagen met een sneeuwschuiver voorop tegenkomen knijpen de billen strak samen kan ik zeggen. Maar toch zijn we blij met deze tegenligger. Voor de terugweg beloofd dat weer wat goeds, want de terugweg gaat gestaag omhoog. En een beetje pekel is dan zeker geen overbodige luxe. Alle boodschappen worden gedaan. We hebben zelfs voor het eerst deze vakantie vers brood. Ook hebben we nieuwe banden voor de aanhanger nodig. Maar deze moeten nog wel besteld worden.
De rest van de week houden we ons bezig met de schuur en het magazijn te reorganiseren. Het nieuwe rek komt vanzelf weer vol. We vegen zelfs de vloer van de schuur aan. Het wordt echt mooi en opgeruimd. Het gereedschap krijgt een nieuwe plek. We zijn er erg blij mee.
De temperatuur komt overdag weer boven de 0 graden uit. De sneeuw verdwijnt maar het gaat erg langzaam. De wegen zijn nu weer wel goed te berijden. En waar we ook blij mee zijn is het feit dat we ook nog even langs de notaris moeten. Het is eindelijk zover dat de koop van het laatste stukje grond van boer Nore een feit gaat worden. Het heeft allemaal even wat langer geduurd maar alles komt altijd weer goed, hier in het franse land. Er is weer ongeveer 3300 m² aan ons landgoed toegevoegd. Ook hier zijn we erg blij mee.
De laatste dagen nog even naar de markt en de Brico niet te vergeten. De kant-en-klare trappen zijn in de aanbieding. Daar moeten we natuurlijk bij zijn. Voor de broodoven kamer moet er nog zo’n trap komen dus die ligt nu weer te wachten in ons toekomstig huis in Frankrijk. De sneeuw gaat nog niet erg snel weg maar de zon doet geweldig zijn best. We mogen dus zeker niet klagen. Het is gewoon erg lekker om buiten bezig te zijn in het voorjaarszonnetje. Ook maken we nog mallen voor het maken van twee nieuwe deuren voor het huis. Mallen mee naar huis, thuis de deuren maken, de volgende vakantie hangen we de nieuwe deuren af. Hopelijk.
|
Ook bezoeken we nog even Sjoerd en Felicia en de kinderen. We krijgen daar een geweldige maaltijd voor geschoteld. We hebben heerlijk zitten smullen en natuurlijk zitten kwekken. Maar het onoverkomelijke komt natuurlijk ook weer. Het vertrek naar Nederland. We nemen onze oude grasmaaier mee die we van Addy en Andries gekregen hebben. In Holland gaat Bert hier eens goed naar kijken en proberen om hier weer leven in te krijgen. Het was weer geweldig.
|