Blauwe enkel. februari 2014
|
Het is nu pas een week van tevoren besloten. We gaan toch nog een weekje naar Frankrijk. Annette heeft haar vrije dagen voor elkaar en we gaan de boel weer inpakken. Op zo’n korte termijn is het niet mogelijk om de aanhanger netjes te laden. We besluiten dus om relaxed te gaan rijden, dus zonder aanhanger. Dit is achteraf wel erg prettig geweest want we hadden een behoorlijke storm onderweg naar “het land waar het leven goed is”. Handen aan het stuur was het advies. Gelukkig was de VW-bus weer zwaar genoeg.
|
|
We hadden de laatste stellingdelen bij ons en een mooie grote spoelbak voor in de keuken. Die hebben we weer van een andere francofiel gekregen. Vanuit de Vogezen is deze bak naar Nederland meegenomen omdat hij anders weggegooid zou zijn. In Nederland weer overgeladen en dan weer terug naar de Creuse. Misschien een omweg maar hij staat er wel. Ook de zware eiken balken voor een kozijn in de badkamer op de broodoven zolder ligt achterin. Daarbij al het gereedschap en de overlevingspullen. Zwaar genoeg om de storm onderweg te weerstaan.
|
|
|
|
Doordat we geen aanhanger bij ons hadden konden veel harder rijden dan normaal en kwamen we dus ook veel eerder aan dan normaal. Die middag was er dus nog voldoende tijd om even boodschappen te doen. Er worden ook alvast wat balen cement binnen gehaald. We willen de muren van de woonkamer netjes gaan maken. De “mortier” wordt alvast in de kamer opgestapeld.
|
|
De raaplaag die op de muur zit in de woonkamer van ons huis laat op sommige plekken goed los. We halen die dan weg en krabben de voegen een beetje schoon. Zo zal de nieuwe raaplaag goed vast komen te zitten denk ik. Wat een gedoe dat schoon bikken. Armen die erg moe worden en een laag rotzooi die dan weer opgeruimd moet worden. Maar het staat klaar voor morgen. Het cement kan er dan tegenaan.
|
|
|
|
Deze dag is de wind al aardig weg en de zon komt weer tevoorschijn. Eerst wat onwennig maar later op de dag wordt het zo lekker dat we besluiten om even het werk neer leggen voor een wandeling. We willen weer eens even gaan kijken hoe de bron erbij ligt. Wat een prachtig weer. Maar nadat we even lekker zijn bestraalt door de zon gaan we weer verder in de kamer. De muur klaar maken om met cement gladgemaakt te worden.
|
|
|
|
|
|
|
Het is fantastisch weer en we besluiten om buiten te eten. Daarna nog even de boel opruimen van het cement maken en dan gaan we nog een poosje naar de stad. We hebben het een beetje gehad. De armspieren laten het afweten. Als we die avond in de caravan zitten bij te komen van het avondeten weten we niet zo goed meer hoe we moeten bewegen. Nadat het nieuwe verhaal voor de site is geschreven storten we heel erg moe onder de wol.
|
|
In de ochtend probeer ik steeds met mijn nieuwe camera de herten te spotten. Ik heb zelfs een mooie plek onder de bomen in beslag genomen en daar zit ik dan ’s morgens te wachten in de kou. Maar nu ik zo’n mooie plek heb komt er geen hert meer voor de camera. Als ik dan weer terug loop zie ik ze aan de andere kant van de schuur wegrennen. Zucht. Gelukkig kan ik daarna weer warm worden met de koffie die Annette heeft gezet heeft. Compleet met de croissants van de bakker kom ik er weer bovenop.
|
Het hele mooie weer is wel weer op. Vandaag bewolkt en in de middag zelfs regen. Maar Annette laat zich niet kennen. Ze heeft in haar hoofd dat ze de kanten rondom de schuur wil maaien. En ze gaat gewoon door ondanks de regen. Bram zet het kozijn in elkaar dat in de badkamer van de broodoven moet komen. Dit is in Nederland al aardig voorbereid. Dus het zit redelijk snel in elkaar. Daarna op zijn uiteindelijke plek vast zetten. Het is allemaal een beetje prutsen maar het lukt allemaal. Wat het leuk maakt zijn de oude vloerbalken van het huis waar het kozijn van gemaakt wordt. Hergebruikt, maar dan op een andere manier.
|
|
Woensdagochtend worden we verrast door een bezoek van Sjoerd die even langskomt. Dus na een bezoek aan de bakker zitten we gedrieën aan de koffie met croissants. Even lekker bijkletsen. Maar wat zo goed begon eindigt wat vervelender. Tijdens een bezoek aan de schuur verstapt Annette zich. In eerste instantie doet het zeer maar valt het verder mee. Maar aan het begin van de avond zit ze toch met haar been op de bank in de caravan. Het lopen gaat steeds lastiger. Dan maar een spelletje doen op de tablet. Je moet toch wat. Ook is in de middag Iris nog weer eens een kijkje komen nemen. Zij is voor ons degene die ons kennis heeft laten maken met de Creuse. Hier hebben we nooit spijt van gekregen.
|
Dan nog even de laatste volle werkdag flink de beuk erin. Bram maakt het eikenhouten kozijn in de badkamer af. Het is natuurlijk weer een heel gepruts en neemt weer meer tijd in beslag dan gerekend. Annette strompelt nog steeds een beetje heen en weer maar gaat in de grote schuur plaats maken, om de complete keuken die inmiddels helemaal in de auto vervoerd is en in de schuur ligt, te verplaaatsen naar de grote schuur. Om deze keuken nog even een poosje te bewaren moet hij een goed plekje krijgen. Nu ligt hij keurig te wachten tot het moment dat hij weer in elkaar gezet kan worden. Annette loopt wel heen en weer maar het gaat niet van harte. De bewuste voet ziet er inmiddels behoorlijk blauw uit en zit nu ook verpakt in een mooi elastieken sok. Maar een beetje Franse boerin laat zich niet kennen.
|
|
|
|
|
|
Bram gaat zich nog druk maken. Een oude eikenhouten balk moet weer netjes worden om nog een zolderverdieping op zolder te maken. Eer dat de balk weer netjes is moet er nogal wat gebeuren. Schoon slijpen. Schuren en daarna inkorten. Er moet ook nog een grote keep in gemaakt worden. Hij komt hiermee om de douchewand heen. Maar de balk is helemaal krom en de keep moet wel recht. Even een hulp-lat om in ieder geval recht te kunnen zagen. Als alles klaar is kan de balk naar binnen. Even passen en meten maar hij zit nu naar alle tevredenheid. De volgende vakantie kan er begonnen worden met een extra zoldervloer. Het wordt echt een heel leuke logeerkamer.
|
|
Dan is de laatste vakantiedag in Les Trois Taillants alweer een feit. Alles weer opruimen en netjes achterlaten voor de volgende vakantie. In de middag nog even naar de stad voor de laatste boodschappen. We verdiepen ons nog even in de flexibele waterleiding bij de Brico. Dit zijn weer volgende projecten. Dan gaan we ook nog even langs Sjoerd en Felicia. Hier bespreken we ons plan voor het maken van een septic-tank. Dit wordt wel een flinke klus. Graven en alles aansluiten volgens norm en dan de controle van de Franse ambtelijke molen. Dat gaat nog wat worden.
|
|
|
Maar voorlopig weer terug naar Nederland.