En toen was er licht.                          december 2013

Voor de eerste keer in ons bestaan als Franse inwoners van Les Trois Taillants maken we plannen om de kerstvakantie door te brengen in ons “chateau”. We hebben sinds de zomer een aansluiting op het Franse elektriciteitsnet en sinds de herfst is er een begin gemaakt met de elektrische installatie. Rob heeft in de tijd tussen de herfst- en de kerstvakantie het één en ander nog aangesloten. Als het goed is kunnen we dus volop gebruik maken van de stroomvoorziening. Je wilt niet weten wat een luxe dit geeft. Dus durven we het nu aan om de kerst door te brengen op ons mooie plekje.
De eerste nacht gaat weer in volledige stilte voorbij. We zijn nogal erg moe van de laatste weken in Nederland. We hebben ons voorgenomen om deze vakantie wat bij te slapen. Vroeg uit bed is nu toch niet handig. Het is gewoon nog veel te donker en de temperatuur lokt de vroege ontwaker ook niet uit bed. En als het buiten dan ook nog hard gaat waaien doe je maar één ding. Dekens tot over de neus en weer verder slapen. Winterslaap is eigenlijk zo gek nog niet.

Voor ons vertrek heeft Jos de weersverwachting nog even geraadpleegd. Met een beetje geluk wordt het gewoon mooi weer. Als het langzaam licht wordt kunnen we zeker zeggen dat het weer in Frankrijk erg mooi is. Af en toe moet zelfs de zonnebril op. In de Creuse is het misschien nog wel beter. Als we de auto parkeren voor de staldeur kunnen we alles uitladen in een mooie zonnetje. De jassen kunnen voorlopig nog in de auto blijven.
De eerste dag is weer voorbestemd om boodschappen te gaan doen. Maar als de voorraden voldoende bijgevuld zijn gaan we aan het werk. De heggen langs het zandpad zijn keurig gesnoeid. Dit is het werk van buurman Boudeau. Wij kunnen dan natuurlijk niet achterblijven. Onze kant van alle heggen moeten flink gesnoeid. Het is echt wel tijd om hier iets aan te gaan doen. Het karakteristieke landschap moet natuurlijk wel in ere gehouden worden. We gaan dus een begin maken. Alles wat gesnoeid is wordt weer terug gestoken. Het wordt dan weer een mooie volle heg. Maar natuurlijk is het weer een hoop werk. Het nadeel van dit jaargetij zijn de korte dagen. Voor dat je het weet is het donker en moet je stoppen met werken.

We hebben ons ook weer voorgenomen om ook vakantie te houden. We voegen dus de daad bij het woord en gaan op maandag als echte toeristen naar Montluçon. We hebben zelfs het fototoestel meegenomen. Als volleerde vakantiegangers gaan we het oude gedeelte van het middeleeuwse centrum bekijken. De oude vakwerkhuizen zijn echt heel mooi. Het is net of je in de Efteling loopt. Toch is het gewoon ons eigen Montluçon. We blijven zomaar de hele dag hier. Maar in de winter duurt dat niet zo lang. Laat uit bed en het wordt vroeg donker. Maar we hebben echt vakantie. We doen ook meteen inkopen voor het kerstmaal. Dat gaat wat worden.
Maar lang kan de vakantie niet duren natuurlijk. We gaan aan het werk, maar pas nadat we laat uit bed zijn gekomen en uitgebreid koffie en croissants van de bakker uit Treignat tot ons hebben genomen. Wat we eerst gaan doen is het vastmaken van de staldeuren. Deze staan nog steeds alleen maar vast met purschuim. Het wordt nu toch echt tijd om ze eens definitief goed vast te zetten met grote bouten. Jos gaat zijn gang met het gereedschap en maakt de klus af. Het is wel het juiste moment want het stormt behoorlijk en volgens het weerbericht gaat dit nog wel een poosje duren. Je waait haast uit je laatste verschoning.
En nu gaat het echt gebeuren. We gaan licht maken in het huis. Bijna alle leidingen zijn aangelegd. Wat nu nog moet gebeuren is het aansluiten van de lichtbolletjes en de tijdelijke schakelaars. De meeste schakelingen zijn hotelschakelingen. Er moet dus best wel even gepuzzeld worden maar het komt allemaal goed. Aan het einde van de dag is het hele huis voorzien van licht dat gewoon aan en uit gedaan kan worden met schakelaars. Dit is echt een ongekende luxe. Iedere keer als er weer iets nieuws is worden we weer helemaal blij. We gaan dan ook snel naar buiten om te kijken hoe het eruit ziet als het donker is buiten. Daarna gaan we ook maar snel naar de caravan om er een pastis op te drinken. Dan is er nog weer iets nieuws. We hebben inmiddels een oven van Anton en Gelske gekregen en dus eten we vanavond een ovenschotel. De eerste hier in Frankrijk.
En dan is het kerstdag. Voor ons is dit in eerste instantie niet zo bijzonder. We gaan gewoon aan het werk. Verder met de elektra. Het gedeelte van de broodoven krijgt nu ook zijn verlichting. Iedere keer staan we weer versteld als het licht aan en uit kan met een aangesloten schakelaar. Waar een mens al niet gelukkig van kan worden. Jos en Bram  gaan  verder met de betimmering op de zolder van de broodoven ruimte en het wordt meteen een stuk mooier als de muur afgetimmerd is. Annette maakt zich behoorlijk druk in de moestuin. Zij gaat verder met het snoeiwerk. Het weer is vandaag een stuk beter, lekker zonnetje en geen wind meer. En dan komt het mooiste van de dag: het kerstmaal. Onze eerste kerstmaaltijd in Frankrijk. Ons voorafje: escargos. Daarna gaan we verder met gourmetten. Wijn en stokbrood........heerlijk. Aan het einde kunnen we geen pap meer zeggen. We gaan weer naar bed voor een lange nacht. We slapen wat af hier in de winter. Lekker hoor.
Nadat het kerstmaal al bijna verteerd is gaan we weer aan de slag. Voor onze begrippen komen we asociaal laat uit bed. Maar door de donker en de kou blijven we zo lang mogelijk liggen. Zodra de drang naar koffie te groot wordt gaan we er pas uit. Na de croissants en een Franse krant “la Montagne” gaan we weer aan de slag op de broodoven zolder. We bepalen vandaag hoe de badkamer eruit komt te zien. Het plan is al meerdere malen aangepast maar ook deze keer verandert het weer. Ook het dakraam op deze zolder wordt netjes afgewerkt en er wordt gestart met de wanden van de badkamer. Het plan is nu dus definitief. Ik ben benieuwd of het misschien niet nog een keertje verandert.
De volgende dag hebben we erg veel  moeite om aan de gang te gaan. We zijn moe en de wind is weer terug maar die is nu ook erg koud. Het nodigt dus ook niet uit om weer eens lekker de werkjassen aan te doen en te beginnen. Maar we doen het toch. En aan het einde van de dag is de temperatuur weer wat aangenamer geworden. De wind is weg en we hebben weer veel werk verricht boven op de broodoven zolder. De badkamerdeur is uitgezocht en er is een kozijn voor gemaakt. De wanden van de badkamer zijn neergezet met de deur erin. Ook de elektra is aangepast. Ja, als er gewijzigd wordt heeft dat ook weer effect op de elektra die net klaar is. Maar we kunnen het allemaal nog aanpassen. Het wordt een erg leuke ruimte om te logeren. Ik zou er haast jaloers op worden. We moeten dan maar bij onszelf gaan logeren om te ervaren hoe de zolder slaapt.
We gaan ook onze vrienden in het Franse land weer bezoeken. We gaan langs bij Sjoerd en Felicia en daarna zijn we nog uitgenodigd om bij Addy en Andries te komen eten. Maar eerst doen we nog wat boodschappen. De volgende dag gaan we weer aan de slag. Het is de laatste werkdag. We zagen een boom om die met zijn takken in de elektra draden van onze aansluiting zit. We moeten natuurlijk voorkomen dat daardoor problemen ontstaan. We gaan nog wat doen op de zolder van de broodoven ruimte. De plannen worden gemaakt hoe we verder gaan. Want als we de volgende vakantie weer terug komen, willen we thuis alweer het een en ander gedaan  hebben. We zullen zien of het gaat lukken.
Foto
Het is weer tijd om op te gaan ruimen. Bij het opstaan merkte we al dat het kouder was dan alle andere dagen. Het heeft gevroren. Dus gewapend met een fototoestel en warme jassen en laarzen gaan we de ochtend kou tegemoet. Het zijn mooie plaatjes geworden. We ontmoeten ook nog wat herten. Ook die namen even de tijd om op de gevoelige plaat vastgelegd te worden. Het is heerlijk zo om op je eigen land deze herten te schieten, maar dan wel met een fototoestel. In de verte horen we wel schieten. Jagers zijn er dus wel maar niet op ons land. Hier mogen de herten blijven lopen, als ze af en toe maar even poseren voor een foto.
Alles weer in de auto. De laatste boodschappen doen en de kerstvakantie en het hele jaar 2013 is weer voorbij. Op de laatste dag van het jaar rijden we weer richting Nederland. Er is waanzinnig veel gebeurd het afgelopen jaar. Maar er is nog één wens. Deze willen we toch wel graag uit zien komen in het komende jaar 2014. “De verkoop van ons huis in Rozenburg”, zodat we al onze energie kunnen geven aan ons stekkie in Frankrijk. “Gelukkig nieuwjaar allemaal”.
Terug naar de begin-pagina