"Gescheiden" voor een week. week 4
|
Zoals gezegd moeten we eraan geloven. Annette moet terug naar Nederland. Het is gelukkig maar voor een weekje. Maar toch. Leuk is het zeker niet. Le patron helemaal alleen zonder la patrones. Hoe moet dat goed komen. Maar met de hulp van Anneke en Henk is het aardig door te komen. Vorig jaar is dat ook goed gekomen dus dat moet dit jaar ook lukken.
|
|
Op zondagochtend vroeg opstaan om “la patronnes” weg te brengen naar het station van Montluçon. De trein staat al te wachten dus Annette kan meteen haar plek opzoeken. Daarna gaan we toch weer snel onze gewone dingen doen. Dus dat betekent voor de zondagochtend: op zoek naar de rommelmarkten. Die zijn er volop. Het wordt weer erg warm en zodra we weer terug zijn bij ons huis hebben we weinig puf om nog iets te doen. Toch gaan we ons ertoe zetten om nog wat hout kort te zagen. De stammen liggen nog in het weiland. Dus we moeten een eindje lopen. Na behoorlijk wat liter zweet te hebben verloren ligt er weer een partij kachelhout in de schuur.
|
Anneke doet haar eigen ding. Zij heeft zich inmiddels ontfermt over de plafondbalken in het huis. Nadat alles schoon gemaakt is en met borstel en stofzuiger, gaat Anneke met de kwast met lijnolie de balken netjes afwerken. Het ziet er allemaal geweldig uit. Maar de warmte eist toch wel weer zijn tol. Het werktempo gaat weer drastisch naar beneden. We proberen aan het werk te blijven maar het kost veel energie.
|
|
Hier in Frankrijk lijkt het wel het jaar te worden van de extreme dingen. Het is weer een aantal dagen erg warm geweest dus wordt het weer tijd voor een beetje noodweer. Dan gaat de temperatuur weer wat zakken tot de volgende hete dagen. Het wachten op de volgende onweersbuien met wind en regen duurt dus ook niet lang. De temperatuur is in ieder geval lager en we gaan dus weer aan het werk. Henk en Bram maken nog een extra stut tegen de achtermuur. We zijn nog steeds bang dat dit deel om gaat vallen. We hebben nu geen tijd om weer zoveel reparaties uit te voeren.
|
|
Het afwerken van de zolder van het huis gaat behoorlijk vlot. We hebben natuurlijk al nieuwe platen gehaald met het nieuwe “draagrek” voor in de auto. De complimenten die we kregen van de dame achter de kassa bij de Brico en de man van de beveiliging zijn natuurlijk volledig voor Anton. Hij is degene die het mooie rek gemaakt heeft. De platen gaan als een speer tegen het dak aan. Henk zit boven in de nok en zorgt dat alles prima op zijn plek komt. Het enige probleem is de houding die hij af en toe moet aannemen om alle schroeven op zijn plek te krijgen. Ik denk dat de leeftijd zijn tol gaat eisen.
|
|
|
De andere kant van het dak wordt ook in een vliegende vaart voorzien van de OSB platen. In de tussentijd zijn Robin en Kirsten ook aangekomen. Robin neemt heel snel de plaats in bij Henk en samen zorgen ze voor de afwerking van het dak op zolder. Kirsten is niet meer los te krijgen van de kwast. Zij gaat als een trein in de weer met de lijnolie om de plafondbalken in het hele huis af te werken. Bram kan nu weer even verder met de wanden van de badkamer. Hier moeten houten bovenstukken gemaakt worden die dan met gipsplaten afgewerkt worden. Het is een gepriegel om alles om de balken van het plafond te krijgen. Maar met het nodige geduld komt het allemaal voor elkaar.
|
|
|
Het is echt wel mooi om te zien hoe het huis nu echt “een huis” gaat worden. De contouren van de uiteindelijke indeling wordt steeds duidelijker. We puzzelen ook al hoe de afvoer moet gaan lopen. In de badkamer wordt de sleuf geslepen waar de pijp in kan. Het gat naar buiten wordt ook gestampt. Alle PVC onderdelen zijn al in een kistje gepropt in de hoop dat we nog weten hoe we de aansluiting bedacht hadden. Ik hoop dat het goed gaat komen.
|
In de tussentijd gaan Robin en Henk weer de lucht in. Het steiger-plateau wordt weer gebruikt om bij het hoge gedeelte van het zolderdak te komen. Le patron zorgt persoonlijk voor de platen die op maat aangeleverd moeten worden. We hebben voor het zaagwerk een nieuw zaagmachientje. Het is echt een voortreffelijk apparaat. Een mooi klein handcirkelzaagje. Robin en Henk nemen dan weer allerlei vreemde standen aan om alles op de juiste plek vast te schroeven. Het is nogal een ongemakkelijk karwei. Maar het geheel ziet er uiteindelijk geweldig uit.
|
|
|
Daarnaast hebben Robin en Kirsten ook ineens een nieuwe uitdaging gevonden. Het maaien van het gras op het campingveld. Kirsten is als een echte boerin bezig om te hooien. Flinke balen vliegen over het veld naar de hooistapel. Robin zorgt voor nieuw hooi. Hij heeft helemaal zijn plek gevonden op de grasmaaier van Bram. Als een echte boer zorgt hij voor een mooi glad gemaaid veld. Hij is zo enthousiast dat hij weer niet meer kan stoppen met maaien. We moeten hem met z’n allen van de mini-tractor trekken om hem naar de eettafel te halen.
|
|
|
|
En dan..........................................komt “la patrones” weer terug naar haar echte plek. Naast “le patron”. Rianne en Tim zorgen er persoonlijk voor dat Annette weer op de goede plek in Frankrijk afgeleverd wordt. Zij blijven zelf dan ook nog even twee en een halve week. Iedereen neemt pijlsnel een plek in bij de werkploegen. Tim klimt meteen op de steiger bij het zolderdak. Rianne gaat ook het veld in om wat te gaan maaien en Anneke draagt het huishouden weer over aan Annette. Zij heeft goed werk verricht de afgelopen week.
|
Tim zorgt er nog even voor dat de ouderwetse authentieke spoelbak in de hal gesloopt wordt. Het was voor ons nog een aardige discussie of hij gesloopt moest worden ja of nee. Uiteindelijk neemt de ERDF ( de franse JOULZ ) de beslissing. Als wij de elektrometer in de hal willen hebben zal de bak ruimte moeten maken voor de modernisering. Een waterbak bij de meterkast is natuurlijk uit den boze. Dus de sloophamer gaat erin.
|
|