Twee mannen. (week 1)
Wat moeten twee mannen alleen in Les Trois Taillants. Vakantie vieren en hard werken natuurlijk. Omdat Lars niet zo lang vakantie kon krijgen tijdens ons verblijf in Frankrijk werd er spontaan een afspraak gemaakt dat Lars samen met “patron” Bram een week eerder op vakantie gaan dan de rest. Dus de vw bus gaat met twee mannen aan boord en heel veel gereedschap op pad naar de plek in Frankrijk waar je “moet” zijn. Les Trois Taillants. Voor Lars is het een vakantie van 2 weken maar Bram zal pas terug gaan naar Nederland na 6,5 weken.
Wat zou dat worden met twee mannen die voor zichzelf moeten zorgen. Nou, daar zou ik me maar niet te druk over maken. Boodschappen doen en eten koken lijkt op ons lijf geschreven. We organiseren alles misschien niet helemaal perfect maar het is goed te doen. Maar het ergste is dat Annette nog steeds thuis is. Het gemis van de vrouw des huizes valt echt niet mee. Maar de mannen slaan zich er door heen.
|
Voorzichtig gaat het werk opgestart worden. Het is erg warm en erg droog. Al het gereedschap wordt netjes uitgestald en het metselen van de kopgevel gaat beginnen. Het valt niet mee om hier weer een begin aan te maken. Het is zwaar en erg hoog. Maar we beginnen weer vol goede moed. Want we willen natuurlijk dat de gevel helemaal dicht komt de komende vakantie.
Op woensdag komt de eerste versterking al aan in het franse land. Ellen en Marco met de kinderen komen een paar dagen helpen. Nadat wij de tweede laag stenen op de latei van het raam hebben gemetseld neemt de familie Schelvis bezit van de tent die we al helemaal klaar hebben gezet. Na het eten en de wandeling wordt het weer snel heel stil. Iedereen is moe. Maar de dag dat Annette en Jos komen is weer dichterbij gekomen.
Donderdag naar de markt in Boussac. Hier wordt volgens onze gewoonte gegrilde kip gekocht. Snel naar huis en aan tafel om te gaan eten. Onderweg kregen we nog een sms van Annette dat ze het wel erg vervelend vond dat de kip opgegeten moest worden zonder haar. Ja, daar had ze zeker gelijk in. Maar het duurt nog een dag voor ze komt. Maar nog voordat de kip uit de zak is komt er een zwarte auto het terrein oprijden. Lars herkent zijn eigen auto niet eens en merkt dus ook niet dat Jos en Annette stiekem een dag te vroeg de auto in gestapt zijn en nu nog net op tijd zijn om aan te schuiven aan tafel en mee te genieten van de gegrilde kip uit Boussac. Het was een complete verrassing. Maar we zijn heel blij dat de familie zo weer compleet is. |
Die middag is er zoveel energie opgedaan met de gebraden kip dat iedereen hard aan het werk is gegaan. Alle generatoren staan aan en het is een herrie van jewelste. De nieuwe vloerbalken worden geschaafd, geschuurd en geïmpregneerd. Ook de nieuwe vloerplanken worden netjes geschuurd. Het lijkt wel een volautomatisch bedrijf wat hier aan de gang is. Het gaat als een jekko.
|
De dag daarna gaat het na een ontbijt met croissants en pains-aux-chocolats weer precies hetzelfde. Het stof vliegt om je oren van het schuren en het heen en weer lopen met balken en planken. Alles kan netjes drogen in de grote schuur. Daar wordt alles uitgestald en kan na de harde arbeid nog een bezoek aan het “l’aventure des arbres” gebracht worden. Ook de stenen, de uitkijktoren en de kerk worden nog bezocht. Dit is namelijk de laatste dag dat de familie Schelvis hier is. Morgen vertrekken ze verder naar Bretagne om verder vakantie te vieren. Ze hebben goed werk afgeleverd. |