Het grote transport januari 2008
|
De twee eerste spanten zijn klaar voor het transport naar ons franse domein. Het is hard nodig dat er plaats komt in de schuur in Rozenburg om de andere twee spanten af te kunnen maken. Je kan je kont niet meer keren. Deze reis naar Frankrijk wordt wel een bijzondere. De vader en moeder van Annette gaan mee. Gré en Adrie hebben hun bedenkingen over het verblijf in Les Trois Taillants overboord gezet. Slapen in een kleine caravan en de grote boodschap doen boven en kuiltje in de moestuin is ook niet echt iets voor 2 mensen van rond de 80 jaar. Maar vol enthousiasme stappen ze op vrijdagochtend 6 uur in de zwaar beladen Volkswagenbus. De reis verloopt zonder problemen. We doen het rustig aan met twee oude mensen aan boord en zo’n zware vracht hout. Het landschap waar we voorbij rijden is echt heel mooi. Op de meeste plekken heeft het gevroren en nu schijnt de zon over een bevroren land.
|
Precies volgens planning komen we op tijd aan in “Les Trois Taillants”. We kunnen net nog genieten van een schitterende zonsondergang. Dit blijft een geweldig gezicht. En voor Adrie en Gré is dit de eerste kennismaking met onze
droomplek. Een beter begin kan je niet bedenken. Het eten in de caravan gaat goed. Het kacheltje brandt goed en we zijn toch wel moe. Slapen gaat dus eigenlijk vanzelf.
droomplek. Een beter begin kan je niet bedenken. Het eten in de caravan gaat goed. Het kacheltje brandt goed en we zijn toch wel moe. Slapen gaat dus eigenlijk vanzelf.
|
|
|
De volgende ochtend is alles weer goed bevroren. Mooi hoor. Ons hele domein wordt goed geïnspecteerd door de inspecteur met de hollandse klompen aan. Nog even verse croissants halen en dan is er een vers bakkie koffie. Het is trouwens wel een erg mooi gezicht om een oer hollandse man met z’n klompen aan in een franse bakkerswinkel te zien staan. En bij een hartelijk “bonjour” galmt er een echt hollands “goeiemorgen” door de bakkerij.
Alistair komt ook nog langs om de appelboom weer rechtop te zetten. Deze is omgewaaid en dat is zonde want er groeien erg mooie en lekkere appels aan. Alistair beweerd dat het mogelijk is om deze weer vast te spitten in de grond. Dit gebeurd en ik hoop van harte dat hij weer uit gaat lopen.
|
De spanten worden netjes neergelegd in de schuur. De boodschappen worden gedaan en de zaterdag is weer voorbij. Zondag vertrekt de bus weer naar Nederland en de bakker en z’n vrouw zwaaien ons weer uit. ’s Avonds worden Gré en Adrie weer afgezet aan de Abelenlaan en de reis wordt door Gré samengevat met de woorden :“het was goed”. Dat vinden wij ook.
|
|
|