Einde van een tijdperk. februari/maart 2011
Wat betekent het als je instructeur op een school bent en er
is voorjaars- vakantie. Dan ben je een week vrij. En wat ga je dan doen als je
een huisje in Frankrijk hebt en je bent een week vrij. Dan stap je heel snel in
de auto, neemt je gereedschap mee en vertrek dan zo snel mogelijk naar
Frankrijk. Deze keer is de auto gevuld met één extra timmerman. Cor Ots heeft
al zijn bezwaren op zij gezet en heeft de gok gewaagd om een keer mee te gaan.
Eén week zonder zijn vrouw die thuis blijft, zou dit wel goed gaan?
|
Terwijl het af en toe behoorlijk regent komen we aan in Les
Trois Taillants. Ook het dorp ligt onder een donkergrijze deken van
regenwolken. Maar nadat alles is geïnstalleerd kunnen we Cor het huis, de
schuren en de landerijen laten zien terwijl het bijna droog is en de zon zich
nog even van zijn beste kant laat zien. We zijn erg blij dat we op onze laarzen
weer door de Franse koeien stront kunnen lopen. Het voelt alsof we weer thuis
zijn.
|
|
De volgende dag
begint natuurlijk met wat brood halen bij de bakker en boodschappen
halen bij de Carrefour. Maar nu begint de klus waarom we hier heen zijn
gekomen. De beugels voor de goten moeten gemonteerd worden. Het is even
puzzelen hoe we moeten beginnen maar na wat aarzelingen hebben we de smaak te
pakken. We beginnen bij de kelder. Hier is de goot op kniehoogte. De ideale
hoogte om eens te bekijken hoe de boel in elkaar gezet moet worden.
|
We mogen zeggen dat het redelijk vlot verloopt. De beugels
gaan in een rap tempo vanuit de doos naar de rand van het dak. Het lijkt
allemaal goed te komen. Maar dan slaat het noodlot toe. De grote oude groene
leger generator begint een beetje te haperen. Geen paniek. Even kijken of er
benzine inzit. Even bijvullen. Maar het helpt allemaal niet zoveel. Alles
controleren. Nieuwe bougie. Helpt ook niet. Wat blijkt, er komt geen vonk. Maar
na controle van het hele circuit kunnen we echt niks vinden. Wat we wel merken
is dat de armen bijna de startslinger niet meer kunnen bewegen. Na een aantal
uren prutsen en aanslingeren kunnen de spieren het niet meer aan. Probleem.
Er wordt overlegd. We moeten nog veel gaten boren en
strippen slijpen. Hier hebben de zware generator voor nodig. En met pijn in het
hard gaan we naar de Brico om een nieuwe plaatsvervanger te kopen voor onze
oude, stoere maar vooral trouwe elektriciteit maker. Het einde van een tijdperk
met deze ouwe trouwe vriend.
Maar veel tijd om te treuren hebben we natuurlijk niet. Cor
gaat als een speer weer verder met het monteren van de beugels. Annette doet
boodschappen en gaat langs het gemeentehuis in Nouhant. Hier moeten nog diverse
dingen geregeld worden. We gaan ook nog een aantal keren naar de Brico om een
voorraad materiaal aan te leggen voor de verdiepingsvloer. Massieve planken.
Hier moeten dan nog vloer platen overheen gelegd worden. Dus er wordt weer veel
gesjouwd. Maar ’s avonds maakt Annette weer een echt koningsmaal en kunnen we
allemaal weer warm worden bij de kachel in de caravan. Het is echt koud in het Franse land.
Daarna hebben we de vaste toeristische route gedaan. De
kapel van Bellefaye, daarna de kerk en de toren van Toulx Sainte Croix en
daarna de stenen op de Pierres Jaumatres. Het was heerlijk stil en zonnig. Nu is
het nog een kwestie van de boel weer een beetje opruimen, gereedschap in de
auto en we staan weer klaar om de volgende dag naar huis te gaan. Voor het
eerst in de geschiedenis hebben we aan ons huis gedaan wat we in ons hoofd
gepland hadden. De gootbeugels zitten op hun plaats. Al het materiaal voor de
verdiepingsvloer ligt klaar in de schuur en we hebben een plan gemaakt voor de
trap in de hal van het huis. Ongelooflijk. We hebben de planning gehaald.
|