Een spannende reis.                                      december 2014

Om wat plek te gaan maken in onze tuin en schuur hebben we besloten om het restant van de onderdelen van het grote pipowagenonderstel naar Frankrijk te gaan brengen. Het zal een snelle bodedienst reis worden. Eén dag heen rijden, één dag in Frankrijk en daarna weer één dag terugrijden.
Eerst moet de aanhanger gevuld worden natuurlijk. Dat is al een klus op zich. We nemen hier ook een dag de tijd voor. Henk komt weer helpen gelukkig. Het is allemaal heel zwaar. In de tussentijd wordt ook afgesproken dat Henk maar mee moet gaan om uit te laden. Dit wil Henk graag doen maar wel onder één voorwaarde. Anneke moet dan natuurlijk ook mee gaan. Afgesproken.
De weersverwachtingen zijn ronduit slecht. Er wordt sneeuw verwacht en veel gladheid. We hopen de sneeuw een beetje voor te zijn door om 5 uur in de ochtend te vertrekken. Dit lukt niet helemaal. De sneeuw dwarrelt al een poosje naar beneden als we de grote weg opdraaien om de reis te beginnen. Heel langzaam gaat het begin van de rit. We zien een aantal gestrande auto’s. Een vrachtwagen die gedraaid op de weg staat. Is het wel zo slim om de reis naar Frankrijk te beginnen?
Naar de Belgische grens wordt de weg eigenlijk alleen maar slechter. De snelheid wordt steeds minder. Af en toe probeer ik te remmen maar dat gaat met zoveel kilo aan boord eigenlijk niet goed. Heel voorzichtig gaan we door. Maar het wordt beter. Na Antwerpen verandert de sneeuw in regen en is er van gladheid opeens geen sprake meer.
De temperatuur is erg laag. We zorgen even snel dat de bedden in orde gemaakt worden en dan is de dag al aardig voorbij. Ook hier begint de sneeuw een beetje te vallen en de harde wind maakt het er zeker niet lekkerder op. Maar nadat we de chili gegeten hebben die Anneke heeft meegenomen gaan we lekker slapen om uitgerust de volgende dag aan te kunnen.
Maar dan komt de volgende weergod om de hoek kijken. De wind. Die gaat daar even te keer en dat is ook niet zo fijn. De hele verdere reis hebben we last van een enorme zijwind. Dit is erg lastig als je zo’n grote aanhanger achter je aan hebt hangen. Steeds maar weer in de gaten houden of die niet te schuin gaat hangen. Maar na een lange en langzame reis komen we toch wel aan op de plek waar we moeten zijn.
De ochtend is erg koud. Veel wind en vorst en nog een restantje sneeuw. Goed aankleden is het advies. Af en toe weer opwarmen met thee bij de kachel. Maar waar we voor komen wordt allemaal in een rap tempo afgewerkt. Het hout van de binnenbetimmering van de pipowagen wordt netjes weggelegd in de schuur. Daarna moet de aanhanger geleegd. De as moet er als eerste uit. De nieuwe banden worden natuurlijk ook gemonteerd. Met z’n allen zijn we hier toch echt nog de hele dag mee bezig.
We halen ook nog de huif van de kar af. Dit moet gebeuren voor de volgende vrachten die gedaan moeten worden maar het is voor de terugreis ook makkelijker rijden als de aanhanger wat lager is. Dus de hele huif wordt netjes opgevouwen en in de aanhanger gedrapeerd. Net erover en alles staat weer klaar voor de terugreis. Die avond worden we weer opgewarmd door de spruiten stamppot van Annette.
Maar we krijgen in de tussentijd ook nog wat verontruste berichten uit Nederland. In Frankrijk zijn de wegen slecht begaanbaar door de vele sneeuw die gevallen is. Er zijn 15000 mensen vast komen te zitten op de weg. En dan moeten wij ook weer naar huis. Zouden we nog een dagje wachten? Maar de problemen zijn in het zuidoosten  en de reis naar huis kan gewoon weer gestart worden. Zonder erg veel problemen komen we weer in Rozenburg en kunnen we de aanhanger weer klaar gaan maken voor het volgende werk.