Een goed begin............(had beter geweest) Februari 2012
Eindelijk mogen we weer. Het is al meer dan 4 maanden geleden. We worden haast gek maar om 10 minuten voor 5 in de ochtend vertrekt onze trouwe vw bus weer naar Frankrijk. Goed vol gestopt met gereedschap en allerlei andere materialen. Sanitair en 6 oude binnendeuren in de achterbak en 6 deuren op de imperiaal. In Les Trois Taillants werden we opgewacht door ons huis en schuur die nog maar net van alle sneeuw en ijs waren ontdaan. Alles is nog vochtig en zompig van het dooiwater. Alles binnen is wat vochtig van de condens van het ontdooien. Ook de keldervloer is weer eens ouderwets onderwater gelopen. |
We gaan ons maar snel weer meester maken over ons huis en schuur met caravans. Nadat we de waterleiding hadden aangesloten wilden we de hoofdkraan aanzetten om de caravans eens even lekker schoon te maken. Maar in plaats van dat het water netjes uit de kraan kwam lopen in de schuur spoot het alle kanten op in de kelder. De watermeter is bevroren geweest en de hele bodem is eruit gevroren. Met andere woorden, hij is niet meer erg waterdicht. Dus moeten we bellen naar de SIAEP maar het is weekend. Er is wel een weekend storingsdienst maar daar wordt de telefoon niet beantwoord. Ik denk dat het misschien wel een beetje druk is na de vorstperiode. Dus een emmer onder de lekkende watermeter houden en dan wat water verzamelen. Maandag gaan we wel naar het waterbedrijf.
Wat we ook nog kunnen zien is dat er een nieuw stuk muur van onze schuur is ingestort. We hadden een goede hoop dat deze muur het nog even zou uithouden en dus nog een poosje blijft staan maar hij begint het te begeven. We moeten dus toch wat plannen gaan maken om de boel op te knappen. Dit gaat in ieder geval een heleboel tijd kosten. Vandaar dat deze vakantie de subtitel “had beter geweest" meekrijgt.
|
Dit was de situatie in 2006. Alles bij elkaar is er dus best wel
weer een aardig stuk uitgevallen. Er moet dus echt wel iets gaan gebeuren. |
Het weer beloofd erg goed te worden. De volgende dag gaan we gewoon starten na de croissants van de bakker uit Nouhant. Als eerste mag eindelijk het raam in de kopgevel opengemaakt. Het is weer een mijlpaal. Er is nu definitief licht op de zolderverdieping. We zijn ook al langs de Brico geweest maar de dakramen die we nodig hebben zijn er niet. Die komen woensdag binnen. Laten we het hopen. We gaan dus nog maar even verder met het hout tegen het dak aan te maken. Het wordt wel erg mooi. En het begin is er weer voor de werkzaamheden van deze week. Het weer is mooi en alle ramen in huis kunnen open. Onder het genot van de franse zon is het erg fijn werken. En de dag eindigt waar het ook mee begon, met de zon. Alleen nu kunnen we er een pastis bij drinken.
|
Na het weekend gaan we langs het gemeentehuis. Hier moet een verlenging van de woonvergunning geregeld worden voor onze nieuwe schuur. We wilden dit via de mail doen maar dat is niet de gewoonte hier. Je moet alle officiële papieren zelf overhandigen en een scan van onze paperassen is niet voldoende. Dan maar weer zelf naar de secretaris van onze gemeente. Maar deze goede man pleegt ook nog even een telefoontje naar de SIAEP (waterbedrijf) en regelt dat er een monteur langs gaat komen. Binnen 2 uur is dit geregeld en we hebben een nieuwe watermeter. Dus we kunnen weer douchen en de kraan gebruiken in de schuur.
Ook gaan we deze week langs boer Nore om weer eens uitgebreid een pastis te drinken en te eten. Hij woont tegenwoordig in een heel groot oud huis in Soumans. Helemaal voor de lol doen we dit ook weer niet, alhoewel het helemaal niet vervelend is, maar we willen graag het stukje land gaan kopen waar we eigenlijk al heel lang een afspraak over hebben. Nu is de tijd daar om spijkers met koppen te slaan. Tijdens de pastis worden de afspraken gemaakt. Als dat maar goed gaat. |
Het stukje grond is hier aangegeven met een oranje lijn. Het is een mooi vlak stuk waar je met gemak een tent kan neer zetten. |
De dag hierna is Bram gewoon ziek. De hele dag laat hij het afweten wat betreft het werk. Annette en Jos moeten samen aan de slag. Maar het weer laat zich weer van zijn beste kant zien en dus wordt er buiten gewerkt. De brandstapel wordt aangestoken en het gesnoeide hout van vorig jaar gaat in rook op. En op dat hout kom je dan na een jaar de meest bizarre kleuren en vormen van schimmels en paddenstoelen tegen.
Het weer is fantastisch. We gaan weer wat boodschappen doen en daarna naar de Brico. Maar toen we navraag deden of de dakramen al binnen waren kwamen we toch weer met een lege kar de winkel uit. Geen ramen dus. Morgen maar weer proberen. We zijn inmiddels al drie keer geweest maar de ramen blijven toch onvindbaar. Op een keer gaat het lukken.
In de schuur gaan we verder met het maken van plannen om de muur te repareren. Wat we eerst doen is het spant nog eens goed ondersteunen met een extra poot en daarna gaan we de binnenkant dichtzetten met een zwaar zeil. Als de muur dan echt omvalt wordt de wind en de regen in ieder geval buiten gehouden. Het zeil heeft goede diensten bewezen om de kopgevel van het huis dicht te houden en nu kan het weer gebruikt worden om de muur dicht te houden. We zijn er maar druk mee. Annette verzorgt al het sanitair wat we nog meer hebben genomen en daarna gaat ze weer verder met het verdelgen van de bramen.
Donderdag is de marktdag in Boussac. De vaste bezoekers stappen dan in de auto en gaan op pad om op de markt een gegrilde kip te kopen. Even boodschappen bij de Carrefour en op de terug weg bellen we even naar de Brico. De dakramen zijn nog niet binnen maar er is wel een ander merk beschikbaar. Een goedkoper merk. Dat is natuurlijk niet tegen dovemans oren gezegd en met een auto volgeladen met dakramen komen we weer aan bij onze “fermette” om kip te gaan eten en daarna een begin te maken aan de dakramen. Het zit niet heel erg mee en zelfs tot na zonsondergang gaan de werkzaamheden nog even door om het dakraam zover dicht te krijgen dat de wind buiten blijft. Morgen weer verder. Annette heeft in de tussentijd de tafel in de schuur een ander uiterlijk gegeven en is al weer druk met het eten bezig. En na de Franse pastis eten we Hollandse erwtensoep met Frans stokbrood en Franse wijn.
De laatste dag van de vakantie wordt gebruikt om het dakraam netjes af te werken. De dakpannen worden netjes op maat geslepen en de isolatie binnen wordt ook weer netjes aan geheeld. Tijdens het slijpen van de pannen krijgen we nog een telefoon van het gemeentehuis. De woonvergunning die verlengd moet worden moet via de notaris. Dus Annette stapt in de auto en vliegt naar de notaris. Dit moet natuurlijk allemaal nog geregeld worden voor we naar huis gaan. Er werd weer gebeld tussen de notaris en het gemeentehuis en met de goede formulieren op zak gaat Annette weer naar het gemeentehuis in Nouhant. Daar is alles weer ingevuld en de aanvraag is weer weg. Gelukkig. Intussen hebben de mannen alles opgeruimd en worden de laatste staldeuren nog in de zwarte beits gezet. Dan wordt alles weer opgeruimd. Water wordt weer afgesloten, werkkleding weer in kratjes, afwas weer in kastjes en dan wordt het weer rustig op het landgoed “Les Trois Taillants”. Alles bij elkaar is er weer een hoop gebeurd en we wachten weer de volgende vakantie af.